6/1/09

Μια απορία

Έχω μια απορία, η οποία προφανώς οφείλεται στην έλλειψη από μέρους μου κοινής λογικής.

Τώρα που αστυνομικός έπεσε θύμα δολοφονικής απόπειρας, γιατί δεν ξεχύθηκε στους δρόμους το "τυφλό ποτάμι της οργής", γιατί όσοι κόπτονται για τις "σφαίρες στην καρδιά της δημοκρατίας" δεν διαμαρτυρήθηκαν με ειρηνικές πορείες; Γιατί η αφαίρεση της ζωής ενός άνθρώπου αξίζει την οργή μας και δικαιολογεί πράξεις βίας ενώ η αφαίρεση (απόπειρα εδώ, ευτυχώς) της ζωής ενός άλλου όχι; Μήπως έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο άλλος είναι αστυνομικός, άρα είναι "κακός"; Μήπως επειδη φοράει μπλε σημαίνει ότι παίζει με την άλλη ομάδα, άρα δεν μπορεί παρά να είναι "πουτάνας γιος/αστυνομικός"; Μήπως σκέπτονται όσοι ανησυχήσαν-προβληματίστηκαν με δυο μέτρα και δυο σταθμά; Πόσοι μπόγκερς μαύρισαν τις σελίδες τους (ουάου) επειδή ένας εργαζόμενος έπεσε θύμα τυφλής βίας; Γιατί όταν η πρόεδρος της ένωσης καθαριστριών δέχεται επίθεση με βιτριόλι ουρλιάζουν όλοι οι ανησυχούντες ότι δέχεται επίθεση το λαϊκό κίνημα ενώ όταν ένας εργαζόμενος στην αστυνομία τρώει σφαίρες κάνουν την πάπια; (θα μου πείτε ότι όλες οι πολιτικές δυνάμεις καταδίκασαν την επίθεση. Όπως ακριβώς ο Ομπάμα σήμερα "έσπασε τη σιωπή του για τα γεγονότα στη Γάζα" με τη φράση "με ανησυχεί βαθιά ο θάνατος αμάχων στη Γάζα". Ουάου).

Θέλω να πω μονάχα το εξής: ψωμοτύρι του κάθε εκ τους ασφαλούς ανησυχούντα (δηλαδή όλων ημών των εχόντων τουλάχιστον χρήματα να πληρώσουμε τη σύνδεσή μας στο διαδίκτυο τη στιγμή αυτή) είναι η αριστεροφροσύνη του ταβερνοκαφενείου, του ιλουστρέ λευκώματος για τον Τσε στο coffee table μας, του ταξιδιού στις Φαβέλες του Ρίο, των Φεστιβάλ του ΣΥΡΙΖΑ και, βεβαίως-βεβαίως, της πορείας.

By the way, σήμερα είναι τα Φώτα, rejoice.

46 σχόλια:

  1. Ανώνυμος7/1/09 17:25

    Λευτεριά στην Τσαμουριά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος8/1/09 11:12

    http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_105_06/01/2009_298322

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ανώνυμος8/1/09 13:25

    Indeed, αυτά λέει και ο Μανδραβέλλης, αλλά με δεξιοστρόφως ιδεολογικά φορτισμένο λαϊκισμό ("Να βγει την επομένη για καφέ με τους φίλους του. Να δει το κορίτσι του". Δηλαδή πού το ξέρει ο Μανδραβέλλης ότι ο 21 ετών αστυνομικός δεν έβαζε νέφτι στους κώλους των αδέσποτων γατιών της γειτονιάς του; Τελικά ο Π.Μ. κάνει ό,τι κοροϊδεύει: ανακηρύσσει ήρωα κάποιον επειδή έφαγε σφαίρα - όπως ήρωας, για το ίδιο λόγο, έγινε ο Α.Γ.. Ήρωας από τη λαϊκιστικη Αριστερά, την οποία υποτίθεται πως "ξεσκεπάζει" ο Π.Μ. ενώ πέφτει στην ίδια λούπα. Η μαλακία, η ανάγκη να επιβεβαιωθούμε, δεν γνωρίζει ιδεολογικά στεγανά).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος8/1/09 22:39

    Είσαι μαλάκας!!!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ανώνυμος9/1/09 15:02

    Den katalabainw giati prepei na iparxoun 2 sakia pou olous tous xwroun. Kata ton window shopper moiazei na iparxei ena terastio saki gia olous tous anohtous -opws iponoei- (tous ek tou asfalous anhsixountes) ki ena gia olous tous allous oi opoioi den onomazontai, ki en telei den kserw kai poioi einai, dioti diabazontas kai ta prohgoumena posts tou window shopper den diakrinw simpatheia pros kamia koinwnikh omada.
    Opws kai na xei egw thelo na po th dikh mou apopsh kai meta as thn katataksei o kathenas apaksiwtika se opoia megalh genikh kathgoria thelei (fantazomai sthn ek tou asfalous anisixounta).
    H leksh dhmokratia einai mia megalh karamela kai me exei kourasei. H dhmkratia afth th stigmh exei pethanei. Exei pethanei apo kairo. Den zoume se mia dhmokratikh koinwnia (opws ennoeitai me th bathia ennoia ths). Aplws to politebma mas tixainei na exei mesa th leksh dhmokratia kai nomizoume oti exoume anakalipsei to apolito. H dhmokratia, opws thn exoume orisei sthn koinwnia mas, exei pethanei, kai einai ena metabatiko stadio gia ena neo politebma, ekseligmeno, diaforopoihmeno, prosasrmosmeno. To oneiro ths outopikhs proedrebomenhs (kapitalistikhs) dhmokratias exei pethanei, me ton idio tropo pou otan h pleiopshfia tou kosmou akouei th leksh komounismos, leei: "kalo, mwre ws idea, alla sthn praksh den ginetai". Ta epipeda diafthoras einai asteia, ksekikwntas prwta apo ton idio ton kratiko mhxanismo kai ta granazia tou kai sinexizontas ston afthaireto idiwtiko tomea, h anagkh tou laou gia simmetoxh eksantleitai stis ekloges stis opoies eklegei kata paradosh mia apo tis 5 epiloges (ousiastika 2 einai, alla bazw xaristika kai ta alla grafika kommata), oi arxhgoi twn 2 kommatwn exoun parei to xrisma klhronomika kai trefomaste apo thn megaliterh aftapath pou einai h eleftheria tou logou! Bebaiws, exoume eleftheria tou logou sto spiti mas, sto dromo kai sthn kafeteria, ektononoume ekei oles tis iperoxes idees mas, xoris na fobomaste theous kai daimones, alla otan xreiastei pragmatika na milhsoume, ekei pou xreiazetai h eleftheria apopshs, sthn ergasia, sth sinentefkh, sthn kathimerinh diafthora, sthn antimetwpish me thn kathimerinh arrwsthmenh nootropia, sto dromo swpainoume. Dioti ekei iparxei timhma. Ekei den mporoume na leme o,ti theloume. Ekei omws einai pou dokimazetai pragmatika h ennoia ths eleftherias.
    Ola afta ta lew, aplws gia na ksekatharisw oti den me endiaferei to pws xrhsimopoioun aftoi kai oi alloi kai oi paraalloi ti leksh dhmokratia. Oute o thanatos tou paidiou oute h apopeira tou astinomikou einai to problhma ths dhmokratias. H dhmokratia einai apo monh ths pronlhmatikh.
    To baros twn 2 gegonotwn einai koinwniko. Tis prwtes 3 meres meta to thanato tou paidiou o kosmos pou bghke afthormhtha (nai, afthormhta, ki oxi pisw apo tampeles kommatwn) htan poliplithestatos. Sth thessalonikh htan xiliades. Asxeta an ta Media epemeinan sta epeisodia. Me eksairesh arketous pou phgan gia xabale, egw tha tous katetassa olous se ena saki aganaktismenwn. Oxi, aganaktismenwn giati skotwthike ena paidi, alla giati douleboun gia 500-600-700 eurw thn wra, giati den exoun simbash, giati perimenoun th sintaksh 2 xronia, giati niothoun oti to politiko sistima tous koroidebei, giati blepoun ta megala kefalia na menoun panta atimwrhta kai ta mikra na ftinoun aima, giati oloi gamiountai sthn kathimerinothta tous kai den blepoun fws pouthena, giati an kopei ksafnika h paroxh apo tous goneis kai kopoun oi klhronomies, h Ellada tha ftasei se asillipta ipsila pososta ftwxias. Kai fisika ipefthinoi gia afthn thn katastash einai KAI oi idioi pou diadhlwnoun. Thites kai thimata egklwbismenoi sto idio mialo. Oloi aganaktismenoi oloi orgismenoi, taftoxrona omws oloi mpoliasmenoi apo afto pou leme ellhnikh nootropia, me thn prwth efkairia na ekmetalleftoume tis tripes, ton gnvsto, ton filo, na broume mia akrh, na bolepsoume to paidi mas, ela mwre den peirazei, ki ena meso sto strato, na ginw dhmosios ipallhlos giati ekei den douleboun, na eimai mikromagazatoras kai na dino ston ipallhlo mou 600 euro gia 55 wres, na eimai dikhgoros kai na dinw ston aiwnio askoumeno 400, giati etsi einai afta, kai oloi na douleboun iperories xoris na plhronontai afou oloi to kanoun, kai na mou kaneis ki ena thelima, kai na glipsoume oloi thn karamela-pipa peri filotimou.
    Mallon simfwnw me to Louka se kapoia shmeia kai lew oti pistebw ston atomismo ws thn pio realistikh lisi. O kathenas opws mporei oso mporei na milhsei sthn kathimerinh tou zwh, na stamathsei na blepei ti kanoun oi alloi, na kanei merikes thisies, na mhn skeftei toso poli to prosopiko kostos, entaksei, na mhn ginei martiras, alla as mhn skipsei toso poli to kefali, as mhn ta dexetai ola, as diekdikhsei afto pou tou anhkei ki as einai katharo kai as papsei na briskei dikaiologies gia opoiadhpote mamounia kanei. As papsei na kanei mamounies.
    Allazontas thema twra, oxi, ta 2 peristatika (o thanatos tou efhbou kai h apopeira kata tou astinomikou) den einai to idio pragma. Einai toso ofthalmofanes gia mena pou aporw pws den to katalabainoun oloi. Den exei sxesh me to an kapoios apo tous 2 einai hrwas. Ennoeitai pws kaneis tous den einai hrwas kai an tous parousiazoun etsi oi men kai oi de, diko tous to problhma, opws kai h blakeia sto kefali tous. Oute to thema einai h anthrwpinh zwh apo oumanistikh plebra. Nai, entaksei, oloi isoi eimaste, kakos o thanatos, kai ta loipa.
    To thema einai kathara simboliko. Distixws den mporw na epektathw se afto perissotero dioti o xronos mou teleiwse kai prepei na... figw...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμος9/1/09 21:06

    Μεγάλο σχόλιο. Ας σταχυολογήσουμε:
    H dhmkratia afth th stigmh exei pethanei. Exei pethanei apo kairo. Den zoume se mia dhmokratikh koinwnia (opws ennoeitai me th bathia ennoia ths). Άλλη μία αφοριστική τοποθέτηση για τη δημοκρατία. Εφόσον δεν ανταποκρίνεται στην ιδεατή μορφή, την οποία ο καθείς έχει στο κεφάλι του διαφορετικά, τότε μπορούμε να λέμε ότι δεν υπάρχει, αφανίστηκε κτλ. Ο ανελκυστήρας δεν έχει μόνο όροφο και ισόγειο, έχει και ενδιάμεσους ορόφους. Ενδιαφέρον, επίσης, έχει να μάθουμε πότε ζούσε η δημοκρατία στη χώρα μας.
    H dhmokratia, opws thn exoume orisei sthn koinwnia mas, exei pethanei, kai einai ena metabatiko stadio gia ena neo politebma, ekseligmeno, diaforopoihmeno, prosasrmosmeno. Μία αρκετά αισιόδοξη άποψη του ποιητή, ο οποιος δεν αποφάσισε ακόμα αν προοδεύουμε ή όχι.
    Ta epipeda diafthoras einai asteia, ksekikwntas prwta apo ton idio ton kratiko mhxanismo kai ta granazia tou kai sinexizontas ston afthaireto idiwtiko tomea. Η έννοια της διαφθοράς έχει σχέση με το κράτος. Εκτός αν τη χρησιμοποιείς με τη βαθειά της έννοια…
    Ekei omws einai pou dokimazetai pragmatika h ennoia ths eleftherias. Καμία έννοια δεν δοκιμάζεται στην καθημερινή σου ζωή. Αυτή μένει ως έχει. Τα γεγονότα δεν τη σχετικοποιούν, αλλά, πιθανόν, μπορούμε να βιάζουμε την ουσία της.
    giati douleboun gia 500-600-700 eurw thn wra, giati den exoun simbash, giati perimenoun th sintaksh 2 xronia, giati niothoun oti to politiko sistima tous koroidebei, giati blepoun ta megala kefalia na menoun panta atimwrhta kai ta mikra na ftinoun aima, giati oloi gamiountai sthn kathimerinothta tous kai …τότε θα νιώσουμε ως άλλοι χριστιανοί στη ρωμαϊκή αρένα, όπου θα κυλιστούμε στο βούρκο της ακολασίας, ενώ οι φλόγες της κολάσεως θα λιώνουν την αμόλυντη ψυχή μας στέλνοντάς την στο πυρ των εξώτερον μαζί με τους δαίμονες και (είναι αρκετά φωσκολικός ο λόγος μου για σένα; Νομίζω ότι και εσύ τα πήγες εξίσου καλά.)
    Oute to thema einai h anthrwpinh zwh apo oumanistikh plebra. Nai, entaksei, oloi isoi eimaste, kakos o thanatos, kai ta loipa. Σωστά, αυτές οι αντιλήψεις είναι ξεπερασμένες και φθαρμένες. Άλλωστε, τις έχουμε εμπεδώσει και ξεπεράσει. Ας ασχοληθούμε με μία προσέγγιση αιχμής: η ανθρώπινη ζωή είναι σχετική ως αξία. Για παράδειγμα, την ώρα που διάβαζα το βαρετό σου σχόλιο δεν πίστευα ότι ο αιφνίδιος θάνατός μου θα ήταν τόσο κακός.

    whatever...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ανώνυμος9/1/09 23:17

    Φίλε μου καλέ... Καλέ μου φίλε γεια σου!

    Η δημοκρατία δεν είναι κάτι που πεθαίνει. Την μπέρδεψες με τους ανθρώπους, τα πιο αδύναμα και μαζί καταστροφικά πλάσματα του πλανήτη.

    Είναι κάτι που κινείται προς διάφορες κατευθύνσεις προσπαθώντας να κρατήσει τις ισορροπίες μεταξύ των μετεχόντων σε αυτή. Οι μετέχοντες όμως είναι αυτοί που την κινούν κι αν ο οδηγός είναι γκάβακας κι ανεπίδεκτος το αμάξι θα ταλαιπωρηθεί και στο τέλος θα βαρέσει μπιέλα. Ποτέ όμως δε φταίει το αμάξι.

    Ούτε η μπιέλα.

    Η δημοκρατία ως πολιτική διαδικασία δεν έχει καμία βαθιά έννοια. Είναι απολύτως επιφανειακή και απλοϊκή, ώστε να τη συλλαμβάνει κι ο πιο ανόητος, ανεπίδεκτος, αρκουδιάρης.

    Σαν την οδήγηση δηλαδή.

    Όλοι μαζί μπορούμε να συνεννοηθούμε μέσα από θεσμοθετημένες διαδικασίες και νόμους ώστε να διορθώνουμε τα προβλήματα που προκύπτουν απ' τη συμβίωση και τη διακυβέρνησή μας. Και πάλι, οι μετέχοντες σ' αυτό το απλό παιχνιδάκι φταίνε που γίνεται πουτάνα. Αυτοί πρέπει να παραδώσουν το δίπλωμά τους και να κάτσουν πίσω.

    Όσο για το συμβολικό χαρακτήρα ενός θανάτου... Μόλις έγινες επικίνδυνος για τη δημοκρατία και τράβηξες κάρτα "Γύρισε στην Αρχή". Μόνο που την τράβηξες για όλους μας.

    Σύμβολο είναι η σημαία, ο σταυρός και για κάποιους κι οι αψίδες των Μακντόναλντς. Μέσα απ' το κράνος και το αλεξίσφαιρο υπάρχει ένας άνθρωπος, δυνητικά μαλάκας σαν κι εμάς, με σάρκα και οστά, μυαλό, ανάγκες, αδυναμίες, νεύρα, αντοχές, καύλες και ίσως... ακόμη και ανεκπλήρωτες καλλιτεχνικές ανησυχίες.

    Όχι δεν είναι ένα σύμβολο στο νοσοκομείο αυτή τη στιγμή. Είναι ένας άνθρωπος που δεν είπε όχι σε κάποια πράγματα. Όπως δεν έχουμε πει ούτε κι εμείς που σηκώνουμε την πρώτη πέτρα κρυμμένοι στο ανώνυμο πλήθος.

    Αν όμως είμασταν ικανοί για τη μεγάλη ανατροπή, εμείς οι οργισμένοι και πεφωτισμένοι συνάμα, δε θα περπατούσαμε απ' τα Προπύλαια στο Σύνταγμα μέσω Ομόνοιας κάθε φορά. Θα πηγαίναμε ανάποδα, που την τελευταία φορά που τσέκαρα ήταν και πιο κοντά.

    Αχαχουουουουουουούχα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Window Shopper,

    εγώ έχω την εξής απορία πάνω στη δική σου απορία: Πιστεύεις ότι κάθε ανθρώπινη ζωή έχει την ίδια αξία, η ανθρώπινη ζωή γενικώς είναι μια απόλυτη αξία, κι επομένως θα έπρεπε να μας γεμίζει με την ίδια αγανάκτηση κάθε άδικος θάνατος;
    Άρα θα έπρεπε να κάνουμε κι ένα συλλαλητήριο και για τη δολοφονία ενός εμπόρου, ας πούμε, που έπεσε θύμα ληστείας. Σωστά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Σχετικά με το άρθρο του Μανδραβέλη,

    θα ήθελα να πω ότι διαπράττει κατά τη γνώμη μου μεγάλο ατόπημα να ταυτίζει τους δράστες της δολοφονικής απόπειρας με κάποιους που "πίστεψαν ότι πυροβολώντας τον θα αλλάξουν την κοινωνία. Θα την κάνουν πιο δίκαιη". Και, παρότι αναφέρει το ενδεχόμενο προβοκάτσιας, αποφαίνεται ότι "όλοι αντιλαμβάνονται ότι κάποιοι ανεγκέφαλοι πήραν τοις μετρητοίς όλα αυτά που άλλοι ανεγκέφαλοι διακινούν περί «δυναμικής αντίστασης στην αστυνομική τρομοκρατία".
    Δηλώνω ευθαρσώς ότι προσωπικά δεν ανήκω σ' αυτούς τους "όλους" που "αντιλαμβάνονται" ότι δεν πρόκειται για προβοκάτσια. Εμένα για προβοκάτσια μου φαίνεται. Κι αν όμως δυο-τρεις μαλάκες πίστεψαν πράγματι ότι έτσι θα αντιδράσουν στην "αστυνομική βία", δεν νομίζω ότι θα πρέπει να ταυτίζονται συλλήβδην με όλους όσους βγαίνουν στους δρόμους.

    Με την κατακλείδα του άρθρου, πάντως, συμφωνώ. Δεν είναι κακή ιδέα να γίνει και γι' αυτόν ένα συλλαλητήριο. Αν συνεχιστούν τα κρούσματα βίας κατά αστυνομικών εκτιμώ ότι σίγουρα θα γίνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Από όλους όσους έχουν γράψει μέχρι τώρα στο μπλογκ, συμφωνώ περισσότερο με το σχόλιο στα greeklish. Ας βάζετε όμως κι από ένα όνομα, ρε παιδιά, για να μπορούμε να κουβεντιάζουμε.
    Επίσης απαιτώ να τοποθετηθεί άμεσα ο Ασάλιωτος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ανώνυμος10/1/09 03:24

    Εγώ έχω μια απορία πάνω στη δική σου απορία πάνω στην απορία του Shopper. Αν είχες εσύ το πιστόλι και την ευκαιρία να σκότωνες έναΝ σύμβολο, θα τον σκότωνες;

    Πώς αγανακτάς (εντάξει, έχουν χάσει πλέον το νόημά τους η οργή κι η αγανάκτηση) με κάτι το οποίο είσαι διατεθειμένος να δεχτείς ανά πάσα στιγμή σε βολεύει;

    Πολύ εύκολα δεν αποφασίζεις ποια ζωή έχει συμβολική αξία και ποια όχι απ' τον καναπεδάκο σου; Τουλάχιστον ο άλλος δεν αφήνει τον εαυτό του ν' αναλάβει αυτή την ευθύνη και παίρνει μια σταθερή θέση για να ξέρουμε ποιον έχουμε απέναντί μας.

    Εσύ μπορείς να μας πεις πιο είναι το σύστημα με το οποίο καθορίζεις τη ζωή που αξίζει να χαθεί ώστε να ξέρουμε πότε να χέζουμε το βρακάκι μας και πότε να βγαίνουμε απ' το λαγούμι μας; Ακόμα κι η Μαφία έχει ένα σύστημα αξιών για να ξέρουν όλοι πώς να παίξουν και πότε να λουφάξουν.

    Άνοιξε τα χαρτιά σου παίκτη. Τίναξε τη μπάνκα στον αέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Ανώνυμος10/1/09 03:28

    Κι αυτά τα περί προβοκάτσιας...

    Στον πραγματικό κόσμο, όταν απευθύνεις μια κατηγορία πρέπει να έχεις ένα τουλάχιστον αδιάσειστο στοιχείο. Αλλιώς δικαιώνεις κάποιους που μιλούν για εκείνους που μας κυβερνούν απ' την έρημο Τακλαμακάν.

    Μήπως κι η Εθνική Ελλάδος τα έκανε μουνί για να κερδίσουν κάποιοι εκατομμύρια στο στοίχημα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πατ Πόκερ,

    αν απευθύνεσαι σε μένα, εγώ προσωπικά καταδικάζω απερίφραστα την δολοφονική απόπειρα κατά του αστυνομικού.
    Και ποτέ δεν θα σήκωνα πιστόλι εναντίον ενός εργαζόμενου, ο οποίος έκανε ήσυχα τη δουλειά του και περίμενε πότε θα σχολάσει για να πάει σπίτι του.
    Ικανοποιήθηκες τώρα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Γκάι Φόκερ,

    τελείς εν συγχύσει, πρώτα απ' όλα ταυτότητας.
    Κατά δεύτερον οντολογική. Δεν απηύθυνα καμία κατηγορία. Εξέφρασα μια εκτίμηση. Άρα δεν απαιτείται κανένα αδιάσειστο στοιχείο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ανώνυμος10/1/09 03:41

    Όχι. Αλλά η δική μου ικανοποίηση δεν έχει καμία σχέση μ' όλ' αυτά. Και μόνο που έκανες εκείνη την ερώτηση σε φοβάμαι. Γιατί είμαι και λίγο χέστης. Κι αγανάκτηση δεν εκφράζεται μόνο με συλλαλητήρια. Κι η επιλογή του εμπόρου για παράδειγμα με ψιλοανησυχεί. Αν πέθαινε ένας ληστής την ώρα που έκλεβε ένα πορτοφόλι; Αν ο Σέρβος φοιτητής ήταν κλέφτης κι όχι ένας περαστικός; Αν ο Μπάμπης Λαζαρίδης ήταν καλός σύζυγος και πατέρας; Αν ο Αλέξης μεγάλωνε και γινόταν ένας κακός εργοδότης;

    Πόσες ερωτήσεις δε χρειάζονται καν με το σύστημα του Shopper. Με το άλλο όμως; Το κακό έιναι ότι δεν έχουμε πρόχειρες τις απαντήσεις κι έτσι κρίνουμε κατά περίσταση κι όπως βολεύει το επιχείρημά μας.

    Είναι πολύ πιο απλό. Kill 'em all. Let God sort 'em out.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ανώνυμος10/1/09 03:44

    Στον πραγματικό κόσμο κι οι εκτιμήσεις ακόμα απαιτούν μια στοιχειώδη γνώση του θέματος κι ένα στοιχειώδες επιχείρημα πέρα απ' τα συμπεράσματα τύπου καφενείου και την παπαγαλία εύκολων δαιμονοποιήσεων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Πατ Πόκερ και Γκάι Φόκερ,

    Δεν ξέρω για την Εθνική Ελλάδας, κάποιοι άλλοι πάντως το έστηναν μια χαρά το παιχνίδι για να τα τσεπώσουν στο στοίχημα. Κι επειδή σας αρέσει να μιλάμε με στοιχεία, σας λέω ότι υπάρχουν κι αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις.
    Άρα ο κόσμος είναι πολύ, πολύ περίπλοκος. Και όλα είναι σχετικά (δυστυχώς).
    Όνειρα γλυκά, και ελπίζω να μην λερώσετε το βρακάκι σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ανώνυμος10/1/09 03:48

    Μια αμετάκλητη δικαστική απόφαση είναι απόδειξη μόνο για την υπόθεση που εκδικάστηκε κι όχι για όλες τις επόμενες στον αιώνα τον άπαντα.

    Καληνυχτούδια. Έχουμε πολλά βρακιά ν' αλλάζουμε για μήνες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Φατ Μπλόγκερ και Καλτ Φρόγκερ,

    καληνύχτα και σε σας. Χαιρετίσματα και στον Ασάλιωτο.
    Ως άτομο χωρίς στοιχειώδεις γνώσεις και χωρίς στοιχειώδη φαντασία στην ονοματοποιία αποσύρομαι από τη συζήτηση γι' απόψε.
    Συγνώμη αν οι απορίες μου σας προκαλούν τάση για χέσιμο. Θα περιμένω την απάντηση του Window Shopper, ο οποίος ευελπιστώ να αποδειχθεί αρκούντως δυσκοίλιος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ανώνυμος10/1/09 11:19

    Τελευταία λέξη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ανώνυμος10/1/09 12:44

    Προς τον κ. Κοινή Λογική:
    έχω χεσμένες τις απαιτήσεις σου και την προσπάθειά σου να με βάλεις στην κουβέντα. Ωστόσο, αυτή τη φορά θα σου κάνω τη χάρη. Πάμε πρόβα (ακολουθώντας τη μέθοδο τεμαχισμού κειμένου):
    αν απευθύνεσαι σε μένα, εγώ προσωπικά καταδικάζω απερίφραστα την δολοφονική απόπειρα κατά του αστυνομικού. Και ποτέ δεν θα σήκωνα πιστόλι εναντίον ενός εργαζόμενου, ο οποίος έκανε ήσυχα τη δουλειά του και περίμενε πότε θα σχολάσει για να πάει σπίτι του.
    Εξαιρετικό! Straight from the depths of Sy.Riz.A. Σε κατανοώ όμως. Είναι κακό να σκοτώνεις εργαζόμενους. Βέβαια, το να σκοτώνεις δεν είναι κακό γενικώς γιατί υπάρχουν πολλές παράμετροι, τις οποίες πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη μας. Προτείνω να δημιουργήσεις και ειδική σήμανση (όπως αυτή της ΝΕΤ) για την καταλληλότητα ή μη του καθενός μας να λάβει μία σφαίρα ανάμεσα στα μάτια. Εν τέλει, το επιχείρημα είναι επιπέδου "άδικος θάνατος" κτλ.
    Η λογική του κ. Κοινή Λογική έχει βέβαια αρκετούς ακόλουθους.
    "Κι αγανάκτηση δεν εκφράζεται μόνο με συλλαλητήρια. Κι η επιλογή του εμπόρου για παράδειγμα με ψιλοανησυχεί. Αν πέθαινε ένας ληστής την ώρα που έκλεβε ένα πορτοφόλι; Αν ο Σέρβος φοιτητής ήταν κλέφτης κι όχι ένας περαστικός; Αν ο Μπάμπης Λαζαρίδης ήταν καλός σύζυγος και πατέρας; Αν ο Αλέξης μεγάλωνε και γινόταν ένας κακός εργοδότης; Πόσες ερωτήσεις δε χρειάζονται καν με το σύστημα του Shopper. Fat blogger ".
    Ο κ. Φατ Μπλόγκερ αναρωτιέται γιατί η τοποθέτηση του Shopper δεν του δίνει περιθώριο για ερωτήσεις. Είναι απλό να εξηγηθεί. Όταν αποδέχεσαι τον άνθρωπο ως αφηρημένη έννοια του αποδίδεις αναφαίρετα χαρακτηριστικά. Ένα από αυτά είναι το δικαίωμα στη ζωή (Ας μην αρχίσει εδώ μια φιλοσοφική συζήτηση της πούτσας για τα όρια του δικαιώματος αυτού). Για το λόγο αυτό οι σχετικιστικές ερωτήσεις/προσεγγίσεις (είναι κακός φραγκάτος και είναι εντάξει να τον φάμε) πηγαίνουν, μοιραία, στο λάκκο με τα κωλοδάχτυλα.

    Ας κλείσουμε, όμως, με κάτι εύθυμο και εύηθες:
    Άρα ο κόσμος είναι πολύ, πολύ περίπλοκος. Και όλα είναι σχετικά (δυστυχώς). Koinh logiki
    (Σκηνή πρώτη. Ο Κοινή Λογική μπαίνει στη σκηνή. Βλέμμα στο κενό.)
    Κοινή Λογική: Ο κόσμος είναι πολύ περίπλοκος! Και όλα είναι σχετικά. Αλλά όχι για μένα!(Βλέμμα στον ουρανό). Για τον φουκαριάρη τον Ντεριντά που με μεγάλωσε.
    Χορός: Ουιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιί τι μας είπεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεεε!

    You went so deep man! You’re like a Buddha with a blog.
    Με τις υγείες σας,
    Ασάλιωτος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Ανώνυμος10/1/09 12:51

    Νομίζω ότι ο κύριος Φατ Μπλόγκερ ήταν κατά της λογικής του Κοινού Λογικού και υπέρ του Window Shopper αλλά αυτό, παρά τον ειρωνικό τόνο, δεν έγινε λιανό. Γιώργο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Ανώνυμος10/1/09 12:56

    Επανέρχομαι γιατί οφείλω να προσθέσω ότι η συζήτηση που διεξάγεται εδώ είναι παραπλανητική, παρελκυστική κτλ. Καταλήξαμε να συζητάμε πάλι αν ένα και ένα κάνει δύο. Δηλαδή αν κάποιος κρετίνος ποστάρει σχόλιο "οι Εβραίοι να πεθάνουν" θα πρέπει να του απαντήσουμε;
    Δημόσια συζήτηση με ατζέντα μπαμπουίνου.

    Αυτή είναι η τελευταία μου χλέπα.
    Ασάλιωτος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ανώνυμος10/1/09 12:58

    Υπήρξε επεξήγηση πάνω στο σχόλιο του Φατ Μπλόγκερ και όχι επίθεση σε αυτό.

    Ασαλ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Ανώνυμος10/1/09 13:07

    Ευχαριστώ κύριε Μόκερ για τη διευκρίνιση. Θα γίνω αμέσως πιο κατανοητός.

    Ο κ. Κοινή Λογική ρώτησε αν έπρεπε να κάνουμε συλλαλητήριο για τον έμπορο. Οι ερωτήσεις που πρόσθεσα είναι όλες εκείνες που προκύπτουν απ' τη λογική του κ. Κοινή Λογική. Δεν έχουν απάντηση γιατί απλώς δε γνωρίζουμε τίποτε για όσους αναφέρονται. Άρα, αφού δεν μπορούσαμε να τους κρίνουμε πριν, είναι γελοίο να κρίνουμε το θάνατό τους. Μάλλον είναι η μέγιστη φλωριά, σαν τον τύπο που κλωτσάει το πτώμα κρυμμένος πίσω απ' τους φουσκωτούς.

    Εννούσα ότι ΚΑΛΩΣ η προσέγγιση του Shopper δεν του δίνει περιθώρια για ερωτήσεις. Οι ερωτήσεις αυτές είναι έτσι κι αλλιώς άσκοπες και πηγαίνουν στο λάκκο με τα κωλοδάχτυλα.

    Οι νεκροί είναι όλοι ίδιοι κι υπεράνω κριτικής κι ας έχουν διαφορετικούς τάφους. Α, και μας έχουν γραμμένους εκεί που κάποτε ήταν τ' αρχίδια τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Window Shopper,

    Επανέρχομαι διευκρινιστικά:
    Η φράση "άδικος θάνατος" την οποία χρησιμοποίησα είναι μάλλον ατυχής. Σάμπως υπάρχει και "δίκαιος θάνατος"; Δεν ξέρω. Εννοούσα μάλλον "βίαιος θάνατος". (Χωρίς βέβαια να είμαι σίγουρος ότι υπάρχει και "μη βίαιος θάνατος"... Τέλος πάντων).

    Επίσης προσθέτω έμφαση στο συλλαλητήριο και τη δημόσια αγανάκτηση. Υπ' αυτό το πρίσμα έθεσα την ερώτηση. Με άλλα λόγια αναρωτιέμαι: Σύμφωνοι, και οι δυο απόπειρες, τόσο κατά του αστυνομικού όσο και κατά της συνδικαλίστριας, είναι άδικες και βίαιες. Μήπως όμως θα μπορούσε η μια από τις δυο να επισύρει μεγαλύτερη δημόσια αγανάκτηση; Ή, για να το θέσω λίγο διαφορετικά, μήπως και οι δυο επισύρουν την ίδια αγανάκτηση, αλλά πάντως μεγαλύτερη από την αγανάκτηση λ.χ. για τον έμπορο που έπεσε θύμα ληστείας, ή για τον ληστή που σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της ληστείας;

    Και για να κάνω μια τελευταία προσπάθεια διατύπωσης: Μήπως το γεγονός ενός θανάτου έχει διάφορες διαστάσεις, π.χ. μια προσωπική-ατομική και μια δημόσια-πολιτική; Το γεγονός δηλαδή ότι ο Μπους π.χ. έχει μια προσωπική φρουρά 100 ατόμων ενώ εμείς δεν έχουμε κανέναν να φροντίζει για την ασφάλειά μας σημαίνει αυτόματα ότι δίνεται μεγαλύτερη αξία στη ζωή του Μπους έναντι της δικής μας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Ανώνυμος11/1/09 04:09

    Όσο προσπαθείς να ζυγίσεις τους δύο θανάτους, τόσο πιο πολύ εκτίθεσαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Ανώνυμος11/1/09 18:00

    Eimai o greeklish pou egrapsa to sxolio stis 9/1 stis 15:02.
    Distixws logw aproseksias kai biasinis den ebala ipografh. Nomiza oti epeidh egina melos tou blog tha ebgaine aftomata to onoma mou. Den ipirkse kamia prothesi na mhn ipograpsw. Anarotiemai poios einai kai o epomenos apo mena pou me xlebase toso agarmpa.
    Sotiris B.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Ανώνυμος11/1/09 20:57

    Epistrefw, an kai mallon kathisterhmena, gia na prosthesw merikes skepseis-diefkriniseis.
    1) Profanws kai o kathenas exei th dikh tou dhmokratia mes sto kefali tou kai o kathenas exei ta dika tou ideata. Kai oxi, den iparxei mia apolith idea sthn opoia oloi tha simfonhsoume. Oute aftos einai o stoxos. Afto pou aforizw einai h eikona ths dhmokratias me ton tropo pou thn exei plasei h ditikh koinwnia kai antilhpsh ws sinolo, to pws h politikh eksousia ekmetallebetai me ipokrisia thn fainomenikh omorfia ths lekshs gia na askhsei oligarxikh eksousia, kai o tropos me ton opoio h leksh "dhmokratia" kataxrasthke apo thn pleopshfia twn politikwn proswpwn kata th diarkeia twn teleftaiwn gegonotwn. Kai fisika, simfwnw, o anelkistiras den exei mono orofous kai isogeio, den einai ola aspra-mabra, den iparxoun kan xromata, para mono apoxrwseis. Ta onomata ta bazoume emeis.
    Epishs, nomizo pws sto plaisio sizitisewn einai logiko na ksefebgoun kamia fora sxolia pou fantazoun apolita (H ws aforismoi), kakws endexomenws, dioti kamia fora etsi erethizetai h koubenta ki epishs kamia fora aplws aftos pou milaei parasiretai.
    2) Den proodeboume. Oute pame pisw. Ekselissomaste, allazoume, metallasomaste, prosarmozomaste, kanoume kiklous. Den ksero.
    3) H diafthora exei sxesh me olous. Eixa diabasei ena athro, sto opoio elege oti h xeiroterh diafthora einai h lefkh. Afth pou askoume oloi mas se kathimerinh bash, thn apodexomaste kai den thn katakrinoume, gia thn akribeia einai toso bathia mesa mas, pou oute kan thn antilambanomaste. Apo to na perasoume to dromo opws na nai, na mpoume ligaki anapoda se ena monodromo gia na parkaroume otan odhgoume, mexri na broume douleia mesw filou, na psaksoume kapoion gnwsto gia opoiodhpote thelhma, akoma kai na ladwsoume (150 euro tarifa kai na sou to diplwma odhghshs an kopeis stis praktikes eksetaseis) kai genika na efefriskoume sinexws agrafous kanones pou parablepoun tous graptous (sinopsizontas to "ela, mwre, den peirazei. Oloi to kanoun")
    4) Oles oi ennoies dokimazontai sthn kathimerinh zwh. H kathimerinh zwh einai h pragmatikothta. Einai to mono pou iparxei.
    5) Den hthela na ginw melodramatikos, omws h katastash ston ergasiako tomea einai frikth. Apo thn paranoia tou dhmosiou mexri th stignh ekmetallefsh kai patw epi kourasmenwn ptwmatwn tou idiwtikou.
    6) To ksero oti bohthaei ena keimeno na einai sinarpastiko sthn anagnwsh. Kamia fora einai poli pio shmantikos o tropos apo to periexomeno. Distixws den htan o stoxos mou na mhn ginw baretos.
    Ta ta
    Sotiris B.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Ανώνυμος11/1/09 23:45

    Εγώ πάντως, αυτό που περιμένω από τότε που έσπασα κι έπεσα στην καφρίλα είναι να μου πείτε εσείς τι κάνετε και που στέκεστε.

    Μέχρι στιγμής κάνετε ερωτήσεις κι υποθέσεις κι ούτε μία στέρεη τοποθέτηση. Αντί να κάνετε σαν τις γκόμενες στο Sex & the City, αποφασίστε που στέκεστε και σπάστε το σε τάληρα να το καταλάβουμε. Αλλιώς ο περίφημος, άγιος διάλογος δεν έχει κανένα μα κανένα αποτέλεσμα κι εμποδίζει την εξέλιξη αντί να την προωθεί.

    Π.χ. Στην ερώτηση αν υπάρχει καλός και κακός θάνατος, κάποιοι από εμάς έχουν απαντήσει ΟΧΙ. Μέχρι ν' απαντήσουν και οι υπόλοιποι να ξέρουμε που στέκονται η συζήτηση δεν θα έχει νόημα. Το "Δεν Ξέρω" δεν είναι απάντηση. Είμαστε μεγάλα παιδιά και ξέρουμε.

    Λουκάς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Σωτήρη,
    μας έλυσες την απορία του ονόματος, λύσε μας τώρα και την απορία των greeklish. Ελληνικοί χαρακτήρες γιοκ;

    Λουκά,
    όταν αναφερόμουν σε ατομισμό, ίσως εννοούσα, μεταξύ άλλων, και αυτό ακριβώς: Την άποψη, δηλαδή, ότι κάθε άτομο έχει σαφή και διακριτή θέση, και ρόλος του διαλόγου είναι να παρουσιάσει σε διάταξη μάχης τις διάφορες απόψεις.
    Για μένα ο διάλογος είναι πάνω απ' όλα η δημιουργία ενός κοινού πεδίου ανάμεσα στους συμμετέχοντες. Σ' αυτό το κοινό τραπέζι θα πέσουν διάφορες ιδέες, οι οποίες σταδιακά θα αλλοιώνονται, έτσι ώστε τελικά να γίνουν αγνώριστες. Διάλογος με προκαθορισμένες απόψεις τις οποίες και, προκειμένου να κριθούμε πετυχημένοι, θα πρέπει να τις επιβάλλουμε, δεν είναι διάλογος για μένα. Γι' αυτό ξεκαθάρισα εξ αρχής ότι έχουμε ξεχάσει να συζητάμε. Νομίζω ότι οι ερωτήσεις κι οι υποθέσεις είναι προς το παρόν πολύ πιο ωφέλιμες. Και δεν έχω κανέναν απολύτως ενδοιασμό να σου ομολογήσω ότι δεν ξέρω κι ότι θα ήθελα πολύ να με βοηθήσεις να μάθω. Όχι τόσο λέγοντάς μου τις δικές σου απόψεις, όσο συζητώντας μαζί μου, δημιουργώντας μαζί μου ένα κοινό πεδίο.

    Όσον αφορά τώρα το ζήτημα του καλού και κακού θανάτου, φαντάζομαι ότι θα συμφωνήσουμε όλοι ότι η ανθρώπινη ζωή είναι αυταξία και ότι όλες οι ανθρώπινες ζωές είναι εξίσου πολύτιμες. Νομίζω όμως ότι υπάρχει μια πολιτική-κοινωνική διάσταση στο θάνατο. Αν για παράδειγμα πεθάνει ο πρωθυπουργός, θα γίνει οκτάστηλο στις εφημερίδες. Αν πεθάνει ο Φούφουτος δεν θα υπάρχει παρά μόνο μια μικροσκοπική αναγγελία κηδείας. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο πρωθυπουργός έχει μεγαλύτερη αξία σαν άνθρωπος από τον Φούφουτο, αλλά ότι προφανώς υπάρχει μια άλλη νοηματοδότηση στο γεγονός των δύο θανάτων. Ένας άλλος συμβολισμός. Και έκανα αυτή τη σκέψη ορμώμενος από το σχόλιο του Window Shopper, ο οποίος αναρωτήθηκε ακριβώς γι' αυτό, τη διαφορά δηλαδή στην αντίδραση του κόσμου, της "κοινής γνώμης" σε διάφορους θανάτους. Είναι ένα ζήτημα καθαρά ερμηνευτικό.
    Και θα είχε ενδιαφέρον να μας πεις εσύ, ο οποίος έχεις προτείνει στον εργαζόμενο να πει έστω και ένα όχι στο αφεντικό του, κάνοντας "μια αναίμακτη μικρή καθημερινή επανάσταση με προσωπικό κόστος", πώς νοηματοδοτείς την εγκληματική ενέργεια σε βάρος της συνδικαλίστριας.

    Window Shopper,
    πιστεύεις ότι η επίθεση στη συνδικαλίστρια και η δολοφονική απόπειρα κατά του αστυνομικού είναι ομοειδή φαινόμενα; Και ότι θα έπρεπε να επισύρουν την ίδια αντίδραση; Αναρωτιέμαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Ανώνυμος12/1/09 16:34

    Μάλλον δεν έχω κάνει κατανοητό το εξής. Δεν θέλω να νοηματοδοτήσω τα φαινόμενα. Θέλω να βρεθεί ο υπεύθυνος για την επίθεση και να την νοηματοδοτήσει εκείνος, όπως να βρεθεί ο υπεύθυνος για το πιστολίδι κατά του αστυνομικού και να νοηματοδοτήσει εκείνος. Είδαμε σε τι ακατάσχετη μπουρδολογία μας έβγαλε η νοηματοδότηση από 100 μεριές του θανάτου του Αλέξη.

    Εγώ δεν έχω ατζέντα για να κόψω και να ράψω τα γεγονότα σύμφωνα με αυτήν, ούτε κοινωνιολόγος είμαι για να ερμηνεύσω με σιγουριά όλα έχουν συμβεί και τη σχέση μεταξύ τους.

    Αλλά για να πω κι εγώ κάτι μιας και κάνουμε "διάλογο", ορίστε.

    Θεωρώ πως οτιδήποτε αποτελεί μεθοδευμένη κι οργανωμένη βία, ουδεμία σχέση έχει με την αγανάκτηση ή την οργή που μπορεί να νιώσει ένας άνθρωπος όταν προσβληθεί η στοιχειώδης ανθρώπινη αξιοπρέπειά του. Είναι κάτι παραπάνω, εξυπηρετεί κάτι θολό κι αποτελεί -δυνητικά- απειλή στην ελευθερία της έκφρασης και της αυτοδιάθεσης του καθενός από εμάς. Δεν την καταδικάζω όσο δεν είμαι δικαστής, αλλά δε σημαίνει πως όταν με βολεύει θα ταχθώ από πίσω της. Δεν τη νοηματοδοτώ όσο δεν είμαι ειδικός αναλυτής, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορώ να την ονομάσω σε σχέση με μένα και μόνο.

    Σε σχέση με μένα λοιπόν και τον τρόπο που βλέπω εγώ τα πράγματα, οι δύο επιθέσεις είναι ομοειδή φαινόμενα, μεθοδευμένες αντιδράσεις με στόχο την τρομοκράτηση συγκεκριμένων ομάδων ανθρώπων/εργαζομένων (συνδικαλιστών και αστυνομικών) αρχικά και όλων μας ως μακροπρόθεσμο αποτέλεσμα.

    Επίσης, ουδεμία σχέση έχουν με το περιστατικό του ειδικού φρουρού και του Αλέξη, το οποίο χρήζει πολύ πιο προσεκτικής ανάλυσης και μοιάζει να κρύβει πολύ πιο ενδιαφέρουσες προεκτάσεις. Γι' αυτό θ' αφήσουμε τους ειδικούς, αφότου τελειώσει η δικαστική αρχή.

    Τέλος ας πιθανολογούμε λίγο λιγότερο κι ας συμφωνήσουμε ότι έχουμε διαφορετική αντίληψη για τον διάλογο. Εγώ θέλω ν' ακούω απόψεις ακόμα κι αν είναι ακραίες, ακόμα κι αν δεν είναι καλά στοιχειοθετημένες από κάθε πλευρά. Το θέμα είναι να μην οχυρώνεται κάποιος πίσω απ' αυτές (αν κι είμαι πολύ συχνά ένοχος γι' αυτό), να είναι διατεθειμένος να τις θέσει στην κριτική των άλλων. Ούτε όμως να οχυρώνεται πίσω από αοριστολογία κι έκπληξη λες και ανακάλυψε τώρα όσα βλέπει. Ρωτησα τον πατέρα μου γιατί εξεπλάγει με τους μπάτσους που έκαναν μπάχαλα αφού υπήρξε συνδικαλιστής φοιτητής κι επαιρνε μέρος σε πορείες κι ο ίδιος και μου είπε "Έλα ντε;" Χρειάζεται μια στοιχειώδη εγρήγορση κι ενα ξεκαθάρισμα στο κεφάλι μας για το τι γνωρίζουμε ήδη και τι όχι. Χωρίς δεδομένα δε λύνονται προβλήματα.

    Αργότερα...

    Λουκάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ανώνυμος12/1/09 18:35

    Σωτήρη,
    Γεια σου κ πάλι. Θα προσπαθήσω αυτή τη φορά να σε χλευάσω με στυλ και σίγουρα δεν θέλω να το πάρεις προσωπικά. Το λέω με πάσα ειλικρίνεια. Ξεκινάω:
    «Ta onomata ta bazoume emeis. Epishs, nomizo pws sto plaisio sizitisewn einai logiko na ksefebgoun kamia fora sxolia pou fantazoun apolita (H ws aforismoi), kakws endexomenws, dioti kamia fora etsi erethizetai h koubenta ki epishs kamia fora aplws aftos pou milaei parasiretai.»
    Δέχομαι ότι μπορεί να παρασύρθηκες. Άλλωστε, δεν κάνουμε και τίποτα τόοοοοοσο σπουδαίο εδώ. Επειδή είναι γραπτά τα κείμενά μας, όμως, θεώρησα ότι το βασάνισες λίγο περισσότερο.
    «Afto pou aforizw einai h eikona ths dhmokratias me ton tropo pou thn exei plasei h ditikh koinwnia kai antilhpsh ws sinolo».
    Επιμένεις να αφορίζεις την έννοια της δημοκρατίας με (πολύ in) όρους πολιτισμικής προσέγγισης. Αν πάλι αναφέρεσαι αποκλειστικά στην «εικόνα» τότε κάνουμε μία άλλη συζήτηση. Πρέπει να αποφασίσεις και να ξεκαθαρίσεις τι ακριβώς εννοείς.
    «Den proodeboume. Oute pame pisw. Ekselissomaste, allazoume, metallasomaste, prosarmozomaste, kanoume kiklous. Den ksero.»
    Πρέπει να μάθεις. Αν πάλι δεν έχεις καταλήξει προς μία κατεύθυνση έστω μπορείς να μην το αναφέρεις.
    «H diafthora exei sxesh me olous. Eixa diabasei ena athro, sto opoio elege oti h xeiroterh diafthora einai h lefkh. Afth pou askoume oloi mas se kathimerinh bash, thn apodexomaste kai..»
    Εδώ πάλι το έχεσες. Το πιάσαμε με τη μία και δεν χρειαζόταν η γλαφυρή περιγραφή της καθημερινότητας. Απευθύνεσαι σε αποφοίτους δημοτικού, οπότε κάποιο επίπεδο το έχουμε.
    «To ksero oti bohthaei ena keimeno na einai sinarpastiko sthn anagnwsh. Kamia fora einai poli pio shmantikos o tropos apo to periexomeno. Distixws den htan o stoxos mou na mhn ginw baretos».
    Αν θέλεις να εξασκηθείς περαιτέρω στη συναρπαστική γραφή προτείνω να το δηλώνεις , για να διαβάζουν φανατικά όσοι ψάχνουν λογοτεχνία σε ένα μπλογκ με το αθλιότερο μότο μετά από αυτά του Καρατζαφέρη. Έχουμε πήξει από στυλ…
    whatever

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Ανώνυμος12/1/09 19:09

    Κοινή Λογική strikes back!!!!
    « έκανα αυτή τη σκέψη ορμώμενος από το σχόλιο του Window Shopper, ο οποίος αναρωτήθηκε ακριβώς γι' αυτό, τη διαφορά δηλαδή στην αντίδραση του κόσμου, της "κοινής γνώμης" σε διάφορους θανάτους. Είναι ένα ζήτημα καθαρά ερμηνευτικό.»
    Εν προκειμένω, οι δηλώσεις πολλών, οι οποίες έγιναν επί δολοφονίας Γρηγορόπουλου, ήταν τέτοιες, ώστε τώρα φαίνεται ο φαρισαϊσμός όσων φώναζαν και υπερθεμάτιζαν για τον «άδικο θάνατο του νέου». Δεν αγαπούν όλους τους νέους το ίδιο γιατί υπάρχουν και τα ψευδο-αριστερά κατάλοιπα. Εκτός αυτού, όλοι όσοι δικαιολόγησαν τη βία πριν, καλούνται τώρα να καταπιούν τα σκατά, τα οποία οι ίδιοι παρήγαγαν. Το ζήτημα είναι όντως ερμηνευτικό. Ωστόσο, ουδείς ενδιαφέρεται για την ερμηνεία των γεγονότων από μπαμπουίνους.

    «πιστεύεις ότι η επίθεση στη συνδικαλίστρια και η δολοφονική απόπειρα κατά του αστυνομικού είναι ομοειδή φαινόμενα; Και ότι θα έπρεπε να επισύρουν την ίδια αντίδραση; Αναρωτιέμαι...»
    Το συναρπαστικό εδώ είναι η γνήσια απορία για την ενδεδειγμένη αντίδραση. Ο φόνος είναι εξίσου αποκρουστικός (πριν πεταχτεί κανείς και μιλήσει για παραπληροφόρηση: στη μία περίπτωση έχουμε σοβαρό τραυματισμό) σε οποιεσδήποτε δύο ή χίλιες περιπτώσεις. Πάει αυτό. Και η ερώτησή σου επιστρέφεται με άλλα συστατικά: Αγανακτείς για τον μπατσάκο (αν έγραφα αστυνομικός θα αισθανόσουν χειρότερα;) περισσότερο απ ότι για τον Γρηγορόπουλο;
    Συμφωνώ με τον συνοδοιπόρο Λουκά. Όλο εξυπνάδες και διύλιση κώνωπος έχουμε. Τοποθετηθείτε και καθίστε σε ένα σημείο για να ξέρουμε προς τα πού να κλάσουμε.

    Χωρίς σάλιο
    (Ξέρω ότι πετάχτηκα σα σφηνόπουτσα. Να με συμπαθάτε.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Ανώνυμος12/1/09 19:16

    Ζητώ συγγνώμη: 1.Για την έλλειψη μίας κενής σειράς ανάμεσα στα σχόλιά μου και στα quotes από τον κ. Κοινή Λογική.
    2. Για τα πολλά θαυμαστικά μετά το "Κοινή Λογική strikes back". Ανυπομονούσα τόσο για το νέο χτύπημα και δεν κρατήθηκα.

    χααααα...φτουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Ανώνυμος12/1/09 23:24

    Θέλω να επισημάνω εδώ ότι αρνούμαι να συνεχίσω σοβαρή συζήτηση όσο η γελοία πλέον φράση "Ενδιαφέρουσα άποψη blogger 1-5" δεσπόζει στη δεξιά στήλη μαζί με εξίσου γελοία, αλλά σίγουρα ευφάνταστα, ψευδώνυμα.

    Απαιτώ ν' αντικατασταθεί με μία εκ των φράσεων "Κλανιά άνευ μυρωδιάς 1-5", "Κοινωνιολογία της εργονομικής πολυθρόνας 1-5", "Show you think you can write 1-5", "Της κοντής ψωλής της φταιν οι τρίχες 1-5", "Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση 1-5", "Όταν εγώ ήμην νομάρχης 1-5", "Χαλαρά σήμερα στη δουλειά 1-5", "Είπαν της γριάς να χέσει και ξεκολώθηκε 1-5", "Με ξένο κώλο κάνω κι εγώ τον πούστη 1-5" ή το διαχρονικό και γνήσια αγωνιστικό "Ένας στο χώμα χιλιάδες στη μπλογκόσφαιρα 1-5".

    Λουca$h

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Ανώνυμος12/1/09 23:40

    Επίσης τώρα που το θυμήθηκα...

    "Για μένα ο διάλογος είναι πάνω απ' όλα η δημιουργία ενός κοινού πεδίου ανάμεσα στους συμμετέχοντες. Σ' αυτό το κοινό τραπέζι θα πέσουν διάφορες ιδέες, οι οποίες σταδιακά θα αλλοιώνονται, έτσι ώστε τελικά να γίνουν αγνώριστες." -Κ. Κοινή Λογική

    Αυτόν τον ορισμό του διαλόγου πραγματικά τον φοβάμαι. Δε θα μπορούσες να επιλέξεις χειρότερες λέξεις απ' το "αλλοιώνονται" και το "αγνώριστες" λες κι οι άνθρωποι είναι ανίκανοι να επιλέξουν ένα δρόμο και να τον ακουλουθήσουν μέχρι το προδιαγεραμμένο τέλος τους διορθώνοντας όσα δε δουλεύουν στην πορεία. Λες και πρέπει συνεχώς να συμφωνούν με όλους για να ζούν ειρηνικά. Λες και δεν υπάρχει χώρος για ανθρώπινα χαρακτηριστικά όπως ο θυμός ή η πολυαγαπημένη σας οργή στο στρουμφοχωριό που οραματίζονται κάποιοι. Λες κι ο άνθρωπος δεν έχει την ικανότητα να τα διαχειρίζεται όλ' αυτά και πρέπει να υποστούμε ομαδική λοβοτομή για να πεθάνουμε ευτυχισμένοι.

    Σου απαντώ λοιπόν με μια φράση του Κόρμακ Μακάρθι που διάβασα πρόσφατα και ίσως κάνει πιο κατανοητή τη θέση μου σε όλους όσους διαβάζουν αυτή την κουβέντα:

    "I think the notion that the species can be improved in some way, that everyone could live in harmony, is a really dangerous idea."

    Και δεν κάνω βήμα πίσω αν δεν ακούσω μια σοβαρή τοποθέτηση με αυτοπεποίθηση κι ένα επιχείρημα που να με πείσει ότι μιλώ με ανθρώπους που δε γεννήθηκαν τριαντάρηδες, άγραφα χαρτιά.

    Λουκάς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Ανώνυμος13/1/09 00:38

    Α, και να φύγει άμεσα το ύπουλο, κρυπτοδασκαλίστικο "συντηρητική" δίπλα απ' την άποψη του Γιώργου Κίρτσου εκτός κι αν χαρακτηριστούν κι όλες οι υπόλοιπες σύμφωνα μ' αυτό που είναι ή ομοιάζουν.

    Λουκάς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Λουκά,

    αν θες πες στον Window Shopper να σε κάνει Administrator και διαμόρφωσε εσύ τη δεξιά στήλη και ό,τι άλλο θέλεις. Εγώ το έκανα βιαστικά, έτσι, για να έχουμε μια βάση εκκίνησης για συζήτηση.

    Φυσικά ο χαρακτηρισμός "ενδιαφέρουσα" άποψη blogger είναι αμφίσημος. Αν και ομολογώ πως δεν μου φάνηκαν άσχημα κείμενα, έτσι επί τροχάδην που τα διάβασα.
    Θα συμφωνούσα μαζί σου πάντως ότι γράφονται πολλές μαλακίες στο διαδίκτυο, και ιδιαίτερα ότι έχει καθιερωθεί μια ιδιότυπη μορφή κομφορμισμού στα blogs, όπου μόλις αρχίσεις να γκρινιάζεις και να το παίζεις "ευαίσθητος", και να λες αυτά που λέει κι ο ΣΥΡΙΖΑ, ξαφνικά 10 comments έρχονται να σου πούνε μπράβο, και καλώς ήρθες στην παρέα μας. Και μετά παίρνεις σβάρνα τα "φιλικά" blogs και, χωρίς καλά-καλά να διαβάσεις τι γράφουν, αρχίζεις τις φιλοφρονήσεις. Είναι εμετικό.
    Υπάρχουν όμως και αξιόλογες απόψεις, και ωραία κείμενα στα blogs. Και είναι εντυπωσιακή η στροφή στη γραφή που επέφεραν τα blogs. Στη γραφή και την έκφραση. Και την επικοινωνία. "Κοινωνιολογία της εργονομικής πολυθρόνας"... Σε αντιδιαστολή με ποια κοινωνιολογία; Των δρόμων, ίσως; Ή μήπως της μη εργονομικής πολυθρόνας, η οποία προκαλεί αλλοιώσεις (σαν κι αυτές των απόψεων...) στη σπονδυλική στήλη, οι οποίες επεκτείνονται εν καιρώ και στον εγκέφαλο;

    Όσο για την παρένθεση στο άρθρο του Κύρτσου, είχε καθαρά προειδοποιητικό χαρακτήρα. Υπό το συναισθηματικό βάρος των ημερών, ανησύχησα μήπως κανείς εκφράσει πάνω μας την οργή του που συμπεριελήφθη ένα τέτοιο άρθρο στο μπλογκ, οπότε προσέθεσα τον χαρακτηρισμό "συντηρητική", ώστε όποιος τυχόν δεν αντέχει, να μην το διαβάσει!

    Ωραία η άποψη Μακάρθι. Βασικά ούτε και γω είμαι υπέρμαχος της γενικής συναίνεσης. Δεν ξέρω από πού σου δημιουργήθηκε αυτή η εντύπωση. Ζωή όμως δίχως κάποια θετική νοηματοδότηση είναι σκληρή και άχαρη, τουλάχιστον για μένα. Κάπου δηλαδή αναζητώ στα τυφλά μια μέση οδό μεταξύ της χαζοχαρούμενης ουτοπίας, της αφέλειας και της κρυπτοφασίζουσας βελτίωσης του ανθρώπινου γένους από τη μια, και της παραίτησης, της άκριτης αποδοχής του κακού και της τυφλής σύγκρουσης από την άλλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Ανώνυμος15/1/09 02:37

    Νομίζω ότι απλώς δεν ξέρεις τι θες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Ανώνυμος20/1/09 19:58

    Α, ναι... και ΔΕΝ είναι όλα σχετικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Ανώνυμος23/1/09 16:52

    Ένα τραγούδι για το μπλογκ "μέρες οργής":

    www.tus.gr/mp3/neotera/Tus_metra_astinomika_paragogi_Trendy hooliguns.zip

    άνευ ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Ανώνυμος23/1/09 22:39

    Μεγιστάνα Τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Ανώνυμος10/2/09 14:45

    egw eimai akoma orgismenos, eseis 3efouskwsate?

    malakes

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Ανώνυμος11/2/09 14:55

    emas fouskwsan t'arxidia mas. mallon 8a pige ekei i orgi...

    SUT anapoda to 2009

    ΑπάντησηΔιαγραφή